****
اد کرین، آرایشگر سیگاری و ساکت، تصمیم می‌گیرد تا از رییس ثروتمند زنش اخاذی کند تا با پولش در یک طرح احداث خشکشویی سرمایه‌گذاری کند اما نقشه‌اش به طرز فجیعی خرابی به بار می‌آورد...
مردی که آنجا نبود برادران کوئن به صورت رنگی فیلمبرداری شده و سپس با استفاده از یک سری تکنیک خاص به یک فیلم سیاه و سفید تبدیل شده است و باید بگویم حاصل کار فوقالعاده از آب درآمده.( این بلا را برادران کوئن سر اکثر فیلمهایشان در می‌آورند.) فیلم ریتم به شدت کندی دارد اما این ایراد آن نیست و جزء مشخصات آن است( احتمالا به خاطر سبک روایت اد کرین، شخصیت اصلی فیلم) و اگر حوصله فیلمهای طولانی را ندارید توصیه می‌کنم نبینیدش اما مطمئن باشید با ندیدن آن چیز زیادی از دست داده اید چون مردی که آنجا نبود به نظر من یکی از کاملترین داستانهاییست که برادران کوئن نوشته‌اند. مردی که آنجا نبود البته با دارا بودن بسیاری از المانهای سینمای برادران کوئن، مقداری کمتر از دیگر کارهایشان یک فیلم کوئنیست، حداقل از طنز تلخشان در این فیلم خیلی خبری نیست.
بیلی باب تورنتون از این بهتر نمی‌توانسته نقش اد کرین شخصیت اصلی فیلم را بازی کند، بازی او به خوبی حس گیر افتادن اد کرین در زندگی حوصله سربر آرایشگری و استیصالش از ناتوانی از خروج از آن را به خوبی القا می‌کند، نقش همسر او را هم فرانسیس مکدورمند( همسر جوئل کوئن و پلیس دوستداشتنی فیلم فارگو) ایفا می‌کند که مثل همیشه به خوبی از آن برآمده و بازیهای مرحم جیمز گاندولفینی (تونی سوپرانوی معروف) در نقش دیو بزرگ و اسکارلت جوهانسون در نقش بردی هم ستودنیست.
مردی که آنجا نبود همانطور که قبلا گفتم فیلمیست که صبر شما را می‌طلبد و با وجود اینکه از تماشای آن لذت بردم، به اندازه‌ی دیگر کارهای کوئنها آن را دوست نداشتم که فکر می‌کنم به خاطر متفاوت بودن فیلم بود، به هر حال این فیلم را اگر حوصله داشتید ببیند، نخل طلای کنی برده که آن سالها هنوز خز نشده بود و مثل این سالهای اخیر به فیلمهای مبتذل نمی‌دادندش.
