***

در سال ۲۱۵۴ انسانهای میلیاردر، بر روی یک ایستگاه فضایی در مدار زمین به نام الیزیوم زندگی می‌کنند، محیط زندگی آنها یوتوپیایی بهشت مانند است، با استفاده‌ از جدیدترین تکنولوژی‌های پزشکی که انسانهای دیگر از آن بی‌بهره‌اند هیچگاه بیمار و پیر نمی‌شوند و هیچکس را هم به جامعه‌ی خود راه نمی‌دهند. از طرف دیگر زمین به مخروبه‌ای پرجمعیت و فقیر تبدیل شده و اکثر جمعیت انسانها در فقر و سختی زندگی می‌کنند. مکس (مت دیمون) جوانی که از کودکی سودای رفتن به الیزیوم را داشته تحت شرایطی مجبور می‌شود یک ماموریت دیوانه‌وار و احتمالا یک‌طرفه را به الیزیوم قبول کند، ماموریتی که شاید امیدی باشد به از بین بردن دوقطبی بودن ناعادلانه‌ی دنیا...

مت دیمون مانند همیشه می‌ماند و بازی‌اش مرا تا حد زیادی به یاد کاراکترش در سه‌گانه بورن انداخت، اما در آنطرف جودی فاستر به عنوان نقش منفی فیلم عملکرد بسیار خوبی دارد، نقش یک زن قدرتمند را بسیار عالی بازی کرده‌است. فضایی که Elysium برای روایت داستانش روی زمین انتخاب کرده لوس آنجلس آینده است که در فیلم منطقه‌ای بیابانی و به شدت پرجمعیت نشان داده شده‌است. الیزیوم از آنطرف یک استگاه فضاییست که همانطور که از معنی نامش پیداست بهشتی ساخته‌ی دست بشر است. فیلم داستان سرگرم‌کننده‌ای دارد و ضرباهنگ و ریتم آن خوشبختانه به اندازه کافی خوب است که تا آخر به پای آن بنشینید.

Elysium را نیل بلومکمپ نوشته و کارگردانی کرده که در سال ۲۰۰۹ فیلم تحسین‌شده‌ی منطقه ۹ را ساخت، اما Elysium در حد و اندازه‌های منطقه ۹ نیست و فقط در جایی بالاتر از بلاک باسترها و علمی‌تخیلی فانتزی‌های پرخرج تابستانی می‌ایستد، Elysium آنقدرها در ذهن مخاطب سوالات پیچیده به وجود نمی‌آورد که فیلم ماندگاری در ژانر خودش محسوب شود اما فوق‌العاده خوش‌ساخت و سرگرم کننده‌است.

Elysium (2013) on IMDb