Hanna

***

Hanna داستان دختری ۱۶ ساله است که از پچگی به همراه پدرش (که در واقع جاسوسی فراریست) به تنهایی در جنگلی در نزدیکی مدار قطبی زندگی می‌کند. هانا هیچگونه ارتباطی با دنیای خارج ندارد، نه کسی به غیر از پدرش در زندگی اوست و نه از اینترنت، تلویزیون و دیگر نشانه‌های تمدن در زندگی او خبریست. پدرش او را طوری بزرگ کرده که یک سرباز کامل باشد و هانا کار با سلاح و مبارزه تن به تن را به خوبی می‌داند. بالاخره در یک روز هانا به پدرش می‌گوید که آماده رویارویی با دنیای خارج است، پدرش فرستنده‌ای به او می‌دهد و فعال کردن آن را به انتخاب هانا می‌گذارد، هانا هم دنیای خارج را انتخاب می‌کند و ...

Under the dome

**

 Under the dome یا زیر گنبد درباره‌ی ساکنان شهر کوچک چسترز میل است که ناگهان در یک روز قشنگ گنبدی شفاف دور شهرشان به وجود می‌آید و آنها را از دیگر نقاط دنیا، و طبعا از تمدن و نشانه‌های آن (برق، گاز ، اینترنت، مخابرات و ...) جدا می‌کند.هیچکس نمی‌داند این گنبد مرموز  چیست و از کجا آمده است، فقط با دادن چند کشته می‌فهمند که چیزی از آن رد نمی‌شود.

جلوه‌های ویژه Under the dome برای یک سریال نسبتا خوب است، سکانس نصف شدن گاو از وسط به خصوص سکانس تاثیرگذاریست. از نکات مهم این سریال این است که از روی یکی از کتابهای استفن کینگ به همین نام ساخته شده و خود او هم جزء تهیه‌کننده‌]‌هاست، اسم بزرگ دیگر سریال هم استیون اسپیلبرگ به عنوان تهیه‌کننده است. مشکلی که بسیاری از سریالهای آمریکایی دارند این است که به خاطر یکسری مسایل درون شرکتهای سازنده تیم سازنده سریال هر چه در چنته دارند در اپیزود اول یا پایلوت رو می‌کنند و در اپیزودهای بعدی سریال از تب و تاب می‌افتد، Under the dome هم تقریبا از همین مشکل رنج می‌برد، بعد از شروع طوفانی در قسمت اول در قسمتهای بعدی ریتم سریال بسیار کند می‌شود و اطلاعت بصورت قطره‌چکانی به مخاطب داده می‌شود، بطوری که داستان و وقایع روی داده در بعضی اپیزودها را در یکی دو جمله می‌توان خلاصه کرد.

استفن کینگ نویسنده تواناییست و معمولا کارهای خوبی از روی آثارش ساخته می‌شود اما Under the dome به نظر من یکی از آنها نیست. تا جایی که من فهمیدم گویا بسیاری از شخصیتهای کتاب برای اینکه در قالب یک درام تلویزیونی درآیند تغییراتی یافته‌اند و همین به کلیت ماجرا ضربه زده(در باب این یک قسمت خیلی مطمئن نیستم). شخصیتها چیزی نیستند که شما از یک جامعه مستقر در شهری کوچک که اقتصاد اصلیش کشاورزی‌ست انتظار دارید، نحوه لباس پوشیدنشان و رفتارشان به هیچ وجه با موقعیتشان سنخیت ندارد. بعضی از شخصیتها هم تا حد زیادی سطحی‌اند، مثلا لیندا کلانتر شهر تا حد زیادی شبیه یک دختربچه ۱۲ ساله رفتار می‌کند.

Under the dome سریال نسبتا خوبیست و ایده‌ی جالبی (با وجود تکراری بودن) دارد اما حداقل برای من سریال دلچسبی نیست و دیگر آن را دنبال نخواهم کرد. اگر دنبال یک سریال در ژانر میستری با رگه‌های درام می‌گردید امتحانش کنید.

Blade Runner - final cut

*****

در اوایل قرن بیست و یکم علم تا جایی پیشرفت می‌کند که به جای روبات انسانهایی به نام رپلیکنت ساخته می‌شوند تا به عنوان نیروی کار ماهر در کولونی‌های زمینی به کار گرفته شوند، رپلیکنتها به صورت کامل به وجود می‌آیند، از انسانهای عادی قویترند، دارای هوشی مساوی یا بیشتر از مهندس ژنتیک سازنده‌شان‌اند و خاطراتی به آنها تزریق می‌شود تا احساس کنند گذشته دارند. عمر آنها اما به چهار سال محدود شده زیرا بعد از آن مدت هوش آنها باعث ایجاد احساسات انسانی در آنها می‌شود که انسانهای عادی به دلایلی این را نمی‌خواهند. بعد از پیشرفتهای بیشتر و ساخت نسلی از رپلیکنتها به نام نکسوس ۶، گروهای از نکسوس ۶ های رزمنده در یکی از کلونی‌های زمین شورشی خونین به راه می‌اندازند، به همین دلیل حضور آنها روی زمین ممنوع می‌شود و مامورانی به نام Blade Runner گمارده می‌شوند تا در صورت ورود آنها به زمین آنها را از بین ببرند. شش رپلیکنت خدمه یک سفینه را می‌کشند و به زمین می‌آیند، به دلیل خطر بالقوه آنها دکارد (با بازی هریسون فورد) که یک Blade Runner بازنشسته است فراخوانده می‌شود تا مساله را حل کند و ...

با Evil Dead از ترس لذت ببرید

****

سالها پیش در هنگام سلطه نوارهای ویدیو سه فیلم به نام کلبه وحشت دست به دست می شد که در بین جماعت ویدیوبین خواستار زیاد داشت. این فیلمها Evil Dead نام داشتند که سم ریمی کارگردان معروف اولین شماره آن را در سال ۱۹۸۱ ساخت و آغازگر کلیشه فیلمهای ترسناکی شد که چند جوان به کلبه‌ای در جنگل می‌روند و قتل و عام می‌شوند، البته سه فیلمی که سم ریمی ساخت را نباید با فیلمهایی که سالهای بعد با استفاده از ایده آنها ساخته شد مقایسه کرد.

Evil Dead 2013 فیلمی‌ست که حدود دو دهه بعد از آخرین Evil Dead سم ریمی ساخته شده و قرار است ادای دینی باشد بر آن، خود سم ریمی این بار فقط در نقش حامی مالی و تهیه‌کننده پروژه ظظاهر شده و ریش و قیچی را به دست کارگردان نسبتا جوان و بسیار ناشناخته‌ای به نام فید آلوارز سپرده است، آلوارز آنقدر ناشناخته است که حتی در imdb هم اطلاعات چندانی جز اینکه چهار فیلم کوتاه ساخته پیدا نمی‌شود اما با تمام گمنامی‌اش با همین یک فیلم به نظر من حداقل در سینمای وحشت پا در جای پای بزرگان گذاشته است.

Star Trek Into Darkness

***

سفر ستاره‌ای ، به درون تاریکی با افتتاحیه‌ای نفسگیر و رنگارنگ در سیاره‌ای به نام نیبیرو آغاز می‌شود، این افتتاحیه آنقدر خوب است که اجازه نمی‌دهد بقیه فیلم را نبینید، سکانسی که کاپیتان کرک از میان جنگلی قرمزرنگ در حال فرار از موجودات بومی نیبیروست و همزمان اسپاک به درون آتشفشانی فعال رفته تا آنرا خاموش کند و جلوی نابود شدن سیاره را بگیرد واقعا عالی از آب درآمده. بعد از این سکانس و اتفاقهایی که به نظرم بهتر است بدون این که بیشتر بازشان کنم خودتان در فیلم ببینید. انترپرایز به همراه خدمه‌اش به زمین باز می‌گردند درمی‌یابند که یک عامل خودی امنیت فدراسیون (ارگان حاکم بر زمین و سیاره‌های مربوطه) را تهدید می‌کند و همه را به وحشت انداخته است، برای همین کاپیتان کرک و اسپاک و خذمه انترپرایز به منطقه‌ای متروک در سیاره کرونوس می‌روند تا یک مرد که خودش به تنهایی سلاحی کشتار جمعی‌ست را دستگیر کنند ...

گاتاکا

*****

در یک دنیای یوتوپیایی به سبک دهه‌های شصت و هفتاد پیشرفت علم ژنتیک این امکان را به وجود آورده تا والدین فرزند مورد نظرشان را سفارش دهند، فرزندی باهوش، خوشتیپ، سالم و عاری از بیماری‌های ژنتیکی با طول عمر طبیعی بسیار بالا. دنیایی پر از آدمهایی که از لحاظ ژنتیکی کامل‌اند باید عاری از نقص باشد، اما اینطور نیست، باوجود قوانینی که قرار است مانع تبعیض ژنتیکی باشند این تبعیض به شدت رواج یافته، کودکانی که به روش قدیمی به دنیا آمده‌اند و از لحاظ ژنتیکی دستکاری نشده‌اند in-valid نامیده می‌شوند و در هرم‌های پایین اجتماعی و شغلی جای می‌گیرند، از آن طرف سازمانهایی مانند سازمان فضایی گاتاکا به جای مصاحبه شغلی فقط به یک تست DNA بسنده می‌کنند تا فقط Valid ها یا انسانهایی از لحاظ ژنتیکی کامل را به خدمت بگیرند.

وینسنت (با بازی عالی اتان هاوک) کودکی است که بطور طبیعی متولد شده و پر از نقص‌های ژنتیکی مانند نزدیک‌بینی و شانس ابتلا به بیماری‌های قلبی‌ست و پزشکان با آزمایش خونی که در همان بدو تولد از او می‌گیرند عمر طبیعی او را حدود سی سال تعیین می‌کنند. پدر مادر او پس از اینکه فرزندی طبیعی را تجربه می‌کنند به این نتیجه می‌رسند که فرزند بعدی‌شان باید از طریق دستکاری ژنتیکی که دیگر به نورم جامعه تبدیل شده به وجود بیاید، اینگونه وینسنت صاحب برادری کامل می‌شود. 

وینسنت رویای رفتن به فضا دارد، اما سرنوشت چیز دیگره در دی ان ای‌ش نوشته، از این رو نمی‌تواند در سازمان فضایی استخدام شود و در عوض خدمتکار آنجا می‌شود. بعد از مدتی وینسنت با جروم مارو (با نقشآفرینی محشر جود لاو) آشنا می‌شود که انسانی کامل است اما در یک تصادف فلج شده، سیستم اجتماعی حاکم وینسنت و جروم را به یک چشم می‌نگرد، موجوداتی بی‌مصرف. جروم که فلج بودنش از چشم سیستم مخفی مانده هویتش را به وینسنت قرض می‌دهد و او را با نمونه‌های خون، ادرار، مو و پوست تامین می‌کند، وینسنت با هویت ژنتیکی جروم موفق می‌شود در کاتاگا استخدام شود و خود را در برنامه اکتشافی یکی از قمرهای زحل قرار دهد. بعد از مدتی یکی از مسوولین گاتاکا به قتل می‌رسد و نقشه جروم و وینسنت به خطر می‌افتد و ...

زمینی دیگر

****

زمینی دیگر فیلمی علمی تخیلی از نوع کم‌خرج آن است. در سال ۲۰۱۱ این فیلم با وجود عدم موفقیت در گیشه توجه زیادی را به خود جلب کرده بود. در یک شب به طور ناگهانی سیاره جدیدی در منظومه شمسی کشف می‌شود. رودا (با بازی بریت مارلینگ) که با ماشین و در حال مستی از جشنی که دوستانش به مناسبت پذیرفته شدنش در MIT برایش گرفته‌اند در حال بازگشت به خانه است که خبر را از رادیو می‌شنود و سرش را از پنجره بیرون می‌آورد تا سیاره جدید را ببیند، و ناخواسته با ماشین خانواده یک آهنگساز به نام جان بوروز تصادف می‌کند و زن حامله و فرزندش را می‌کشد. چهار سال بعد رودا از زندان آزاد می‌شود، تا این زمان مشخص شده که سیاره کشف شده دقیقا همانند زمین خودمان است، درست مانند انعکاسی در آینه و به همین دلیل زمین شماره ۲ نامگذاری شده است، از آن طرف آهنگساز هم از کما درآمده و به تنهایی در خانه‌اش زندگی می‌کند. داستان از جایی گره می‌خورد که رودا که برای معذرت‌خواهی به در خانه‌ی آهنگساز رفته از این کار عاجز می‌ماند و به جایش خود را خدمتکار معرفی کرده و هفته‌ای یک روز برای نظافت به خانه آهنگساز می‌رود و ...

No

[spoiler alert] *****

درام تاریخی نه داستان مردیست به نام رنه، که رهبری کمپین تبلیغاتی مخالفان ژنرال پینوشه در رفراندوم ۱۹۸۹ شیلی را بر عهده می‌گیرد. ژنرال پینوشه که پانزده سال به عنوان یک دیکتاتور دولت شیلی را در دست داشت این رفراندوم را تحت فشارهای ‌بین‌المللی برگذار کرذ، رفراندومی که خود را پیروز آن می‌دانست و به خیال خودش قرار بود به دولتش وجهه قانونی بدهد. از آن طرف مخالفان پینوشه هیچ امیدی به پیروزی یا حتی سالم برگذار شدن رفراندوم نداشتند، اما رنه که حتی خودش هم به پیروزی اعتقاد چندانی نداشت با تلاشهایش کم‌کم اوضاع را عوض کرد.

فیلم کمدی بدو چاق،بدو

****

سایمن پگ جزء بازیگران محبوب من است، هر چقدر از خوب بودن این بشر گفته شود واقعا کم است، تا حالا هر فیلمی که از او دیده‌ام مرا ناامید نکرده و فیلم Run, fatboy, runنیز از این قاعده مستثنا نیست. فیلم را دیوید شویمر کارگردانی کرده که فرند دوستان او را به عنوان راس گلر می‌شناسند. اسم خود سایمن پگ هم به عنوان یکی از فیلم‌نامه‌نویسان آمده.بدو چاق،بدو فیلمی‌ست درباره‌ی انگیزه پیدا کردن و اثبات خود، و در عین کمدی بودن بسیار الهام بخش است.

اگر بخاطر این که طرفدار سایمن پگ هستیدخواستید این فیلم را ببینید باید بدانید که این فیلم با فیلمهایی مثل هات فاز و شان آو ز دد دو تفاوت اساسی دارد، در اینجا از نیک فراست یار غار سایمن پگ خبری نیست و متن اصلی را هم ادگار رایت ننوشته، به همین دلیل این فیلم با فیلمهای معروف سایمن پگ کمی تفاوت دارد. پنج سال بعد از اینکه دنیس (با بازی سایمن پگ) نامزد حامله‌اش را در روز عروسی ول کرده، تصمیم می‌گیرد در یک ماراتون شرکت کند تا او را دوباره بدست آورد، جمله قبل داستان فیلم در سایت imdb بود که به نظر من به هیچوجه دقیق نیست، پس به جایش روایت مرا بخوانید:

The Bandslam, The Shool of Rock

***

بنداسلم فیلمیست درباره یک نوجوان تودار به نام ویل که تازه به یک مدرسه جدید وارد شده، او یک گیک موسیقی به تمام معناست و دیوید بویی را می‌پرستد، تا حدی که هر روز به او ایمیل می‌زند باوجود اینکه جوابی دریافت نمی‌کند. روز اول ورود به مدرسه در می‌یابد که هر سال گروه‌های راک از مدارس مختلف منطقه در یک رقابت بزرگ به نام Bandslam شرکت می‌کنند، ویل نوجوان داستان به همراه یک دختر سال آخری و تعدادی آدم بااستعداد که همه از دم گیک یا نردند بندی تشکیل می‌دهد و در مسالقه شرک می‌کند و الخ، یک فیلم کاملا کلیشه‌ای، از لحاظ فنی ایراد خیلی زیادی به فیلم وارد نیست، در واقع متوسط رو به بالاست به نظر من، معمولا چنین فیلمهایی نمی‌بینم اما این یک فقره را چند سال پیش در جایی نصفش را دیده بودم و مثل یک چیز ناتمام مدتها اذیت می‌کرد، این شد که دیدمش، تجربه نسبتا جالبی بود، بخصوص سکانس آخر که دیوید بویی را نشان می‌دهد. نکته جالب این فیلم برای فرند دوستان بازی لیزا کادروف یا همان فیبی بوفی در نقش مادر ویل است، به خوبی نقش یک مادر زیادی حساس و تنها را از آب درآورده و بازیش به شیرینی فیبی سریال فرند است.درباره اینکه بخواهم شما را دعوت به دیدن این فیلم کنم دودلم کمی، اگر یک وقت ناراحت بودید و خواستید یک کمدی درام با پایان خوش ببیند این فیلم برای شماست، اگر نه سراغش نروید