*****
نبراسکا داستان پیرمردی به دچار زوال عقل به نام وودی گرانت است که به قول بچه‌هایش نصف اوقات نمی‌داند قضیه از چه قرار است و علاوه بر اینها مشکلاتی هم با الکل دارد. او با پست اعلامیه‌ای دریافت کرده که ادعا می‌کند اگر به لینکلن در نبراسکا بیاید می‌تواند یک میلیون دلار دریافت کند، این کاغذ را یک آدم عادی بعد از سری تکان دادن مچاله می‌کند و دور می‌اندازد اما وودی یک مرد عادی نیست و با وجود مخالفتهای اطرافیانش چندین بار پیاده سعی می‌کند تا به آنجا برود، برای همین پسرش دیوید تصمیم می‌گیرد چند روز وقتش را بگذارد و او را به نبراسکا ببرد تا پدر پیرش چند روزی بتواند در رویایش زندگی کند.
یک فیلم باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد که یک فیلم عالی باشد؟ شاید اصلا نتوان به این سوال پاسخ گفت، یا شاید هر کس به فراخور خود پاسخی برای این سوال داشته باشد اما اگر بخواهم یک چیز قطعی بگویم این است که نبراسکا یک فیلم عالیست. نبراسکا ساخته الکساندر پین است که در سال ۲۰۱۱ فیلم فرزندان او را خیلی‌ها پسندیدند. مدیر تصویربرداری فیلم فدون پاپامیشل ( که دسندنتس، بازسازی سه و ده بو یوما و در جست و جوی خوشبختی را در کارنامه دارد) یک تجربه بصری نفسگیر از نوع سیاه سفید خلق کرده. قابهای زیبا و چشمگیر فیلم از چیزهاییست که بعد از تماشا تا مدتها در یاد آدم می‌ماند. نبراسکا آنقدر خوب است که مجبور شدم تعصباتم روی برادران کوئن را کنار بگذارم و بگویم که از فیلم درون لیون دیویس، شایستگی بیشتری برای عنوان بهترین فیلم سال دارد.
نکته جالب نبراسکا این است که بدون اینکه ستاره خاصی در آن بازی کند فیلم فوق‌العاده ای شده است، در میان مجموعه بازیگران فیلم تنها شاید باب ادرنیک ( سال گودمن بریکینگ بد) برای فیلم‌بازها و سریالبازهای ایرانی آشنا باشد، به هر حال بازی‌های عالی و طبیعی، در کنار داستان محکم و فیلم‌برداری و کارگردانی عالی از نبراسکا فیلمی ساخته که اگر نبینید قطعا ضرر کرده‌اید، بیش از این دیگر نمی‌توانم از فیلم تعریف کنم. اگر فیلم را دیدید و لذت بردید خوشحال می‌شوم نظرتان را در پای همین پست بگذارید، اشتراک این مطلب در شبکه‌های اجتماعی من را از آن هم خوشحالتر خواهد کرد.
